آیا سابقه مجروحیت جنگی می تواند عامل خطرساز ابتلا به هپاتیت d در مبتلایان به هپاتیت b باشد؟

مقدمه. مجروحیت جنگی به عنوان یک عامل خطرساز برای ابتلا به هپاتیت b و c شناخته شده است و این احتمال وجود دارد که برای ابتلا به هپاتیت d نیز یک عامل خطرساز باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سابقه مجروحیت جنگی و ابتلا به هپاتیت d در مبتلایان به هپاتیت b انجام شد . مواد و روش  کار. این مطالعه به صورت مشاهده ای - مقطعی انجام شد. طی آن280 نفر بیمار مبتلا به هپاتیت b به دو گروه دارای سابقه مجروحیت جنگی (12 نفر) و فاقد سابقه مجروحیت جنگی (268 نفر) تقسیم شدند. دو گروه از نظر ابتلا به هپاتیت d و همچنین دیگر عوامل خطرساز بیماری های منتقله از راه خون شامل سابقه تزریق خون، جراحی، اعتیاد تزریقی، مداخلات دندانپزشکی، حجامت، خالکوبی و اندوسکوپی مقایسه شدند . نتایج. 3 نفر از افراد دارای سابقه مجروحیت جنگی (25 درصد) و 13 نفر از افراد فاقد سابقه مجروحیت جنگی (9/4 درصد) به هپاتیت d مبتلا بودند (02/0= p ). خطر نسبی آلودگی به hdv در افراد دارای سابقه مجروحیت جنگی در مقایسه با افراد فاقد سابقه مجروحیت جنگی برابر 1/5 (فاصله اطمینان 95 درصد ‏ برابر 5/20 – 3/1) به دست آمد. سابقه دریافت خون در افراد با سابقه مجروحیت جنگی بیشتر از افراد فاقد سابقه مجروحیت جنگی بود (002/0= p ). سابقه جراحی، اعتیاد تزریقی، مداخلات دندانپزشکی، حجامت، خالکوبی و اندوسکوپی در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد (05/0بحث. اگر چه حجم نمونه کم و وجود متغیرهای مداخله گر همچون تزریق خون و جنس می تواند بر نتایج این مطالعه مؤثر بوده باشد، اما نتایج این مطالعه، سابقه مجروحیت جنگی را به عنوان یک عامل خطرساز احتمالی برای ابتلا به هپاتیت d معرفی کرد. مطالعات آتی با استفاده از حجم نمونه بالاتر در آینده توصیه می شود. به علاوه انجام مطالعات غربالگری هپاتیت d در افراد دارای سابقه مجروحیت جنگی کمک کننده خواهد بود .